Bericht:

11:48 27-10-2020
Ludwine en Johan
LIeve Carine en Antoon,
buren kan je leren kennen door een handgebaar, een babbeltje op de stoep, een bezoekje aan het tentje met Carines naai- en haak- en weefwerk. Nu covid 'dichte' bezoekjes verhinderen, komen we toch wel heel dicht bij jullie op bezoek: dit dagboekje rond Valarie laat een binnenkant zien die we met heel veel schroom lezen. Wat een liefde, wat een tederheid, wat een eindeloze nabijheid vloeit er in en tussen de regels van jullie ouderhart.
Geantwoord op: 16:52 27-10-2020

Ludwine en Johan , ikzelf moest het van me afschrijven , alleen zo kon ik het verwerken. Met Antoon over Valarie's heengaan gepraat ... Er gaat geen dag voorbij of we denken eens aan haar : mooie herinneringen en soms wel eens een traantje laten ook ...

11:26 23-06-2020
Lucrese Desmedt
Lieve Carine en Antoon,

Wat een troostend en mooi dagboek is dit. Samen met wat Antoon heeft verteld over Valerie geeft het zo'n mooi beeld van dit lieve meisje en hoe ze geliefd is door jullie. Ik weet zeker dat heel wat mensen moed putten uit dit verhaal.
Geantwoord op: 14:03 23-06-2020

Dank je wel Lucrese , het is de bedoeling om troost te bieden aan iedereen die verdriet heeft , en ik schreef het verdriet van me af .

12:28 13-10-2018
Cecile leestmans
Ik wist dit ook niet.Je hebt een gouden hart !
Geantwoord op: 13:40 13-10-2018

dank je :-)

15:12 03-03-2017
Marc
Lieve Carinne

Heel klein stukje gelezen.
Roept herinneringen over onze wilco op nu ruim 28 jaar geleden.
Bijna dagelijks in mn gedachten dus ik weet wat jevoelt
Ze zullen er altijd zijn.

xxxx
07:32 07-01-2017
Wil
Mooi dag meisje uit je hart
23:39 24-02-2016
René
Hallo ,
ik zie dat niet zo heel veel mannen schrijven., maar ik wil toch ook een berichtje achterlaten.
Ik heb een paar bladzijden in je dagboek gelezen. Nee, het gaat nooit weg. Het slijt wat en de pijn is niet meer ieder moment meer aanwezig. Maar vergeten? Nooit. Je werkt of wandelt en plotsklaps is het weer daar. Ik heb geleerd om er energie uit te halen, ook al rolt er dan toch soms een traan.
Groet.
Geantwoord op: 01:12 25-02-2016

Hartelijk dank voor de interesse en reactie , nu nog doet het mij deugd om een goed woord te lezen over mijn dagboek aan mijn lieve schat...

13:50 03-08-2014
Imelda
Dag Carinne,
Hoe mooi heb je dat geschreven zeg,met veel liefde zeker he,
laat de herinnering nooit vervagen denk aan haar in goede en slechte dagen,ik ken dat ook, liefs Imelda
Geantwoord op: 17:04 03-08-2014

Merci Imelda :-)

14:20 27-10-2011
imelda
Sorry dit wist ik niet,zoiets dat vergeet je niet zolang je leeft,wat ik gelezen heb is heel mooi,dat meisje werdt graag gezien,en nog altijd denk ik, en dan rond deze tijd komt alles weer terug,denk met plezier aan haar terug en laat haar leven in jullie hart,
sterkte. Imelda
Geantwoord op: 19:58 27-10-2011

Merci Imelda, eigenlijk is dat niet alleen deze tijd van 't jaar , maar het jaar rond. t Was een plezier Valarie in ons midden te hebben, echt waar ! Haar niet meer bij ons hebben, dat heb ik al een plaats gegeven. Soms doet "een woord" of "een zin" uitgesproken door iemand meer pijn dan Valarie niet meer kunnen vasthouden!

02:38 16-10-2011
Sylvie Declercq
Lieve Carine,
Ik had nooit eerder jouw dagboek gelezen, wist niet van het bestaan af...
Zoveel mooie woorden gelezen, Carineke toch... Ik vind het zo intens dat je op die manier jouw immens verdriet een beetje hebt kunnen verwerken.
Ik weet nog dat ik als klein meisje eens met jou en Valarie naar het park ging wandelen. Soms lag ze heel stilletjes, precies of ze was in gedachten verzonken, alleen in haar wereldje... Maar ik wist, als je met een hoog stemmetje haar naam riep, dan lachte ze. Altijd. En dat beeld heb ik nog steeds van haar. Lachend... Mooi toch, he ?
Ze heeft je inderdaad veel moeilijke momenten gegeven, groot verdriet om wat er allemaal met haar kleine lijfje gebeurde. Maar ook zoveel rijke momenten, zoveel kracht en inzicht in het leven... Dat is wat zij je heeft gegeven, Carine, en het vormde je, jouw hele denken en zijn is door haar veranderd. En het maakte je alleen maar mooier...
Liefs,
Sylvie
Geantwoord op: 16:07 16-10-2011

ah Sylvie... merci voor 't mooie berichtje. Moesten al de mensen zo'n respect hebben voor hun gehandicapte of ziek medemens hé. De wereld zou veel mooier zijn !

09:45 18-10-2010
joke
Wat ontroerend , mijn zusje was ook gehandicapt en is op 35 jaar overleden , en heb het ook verwerkt met een dagboekje . Ik ben ook een quiltster , maar u maakt wel erg mooie projecten , prachtig hoor
Groet joke .
Geantwoord op: 15:44 18-10-2010

Merci !

00:00 28-04-2010
Liesje
Wat een prachtig plekje heb je Valerie hiermee gegeven!
Ik ben zeker dat jou woorden allemaal bij haar zijn gekomen!

Liefs Liesje en een dikke vlinderkus voor Valerie*
08:10 25-08-2009
hellyn annie
ik geloof je ,dat vergeet men nooit maar verzacht.ik heb je adres van het krantje v patchwork-studio en wil ook wel zo een dekentje maken als steun v deze ouders.bedankt
Geantwoord op: 15:06 25-08-2009

Bedankt ! Voor vragen of gewoon voor een babbel , altijd welkom. groetjes Carine

08:25 06-03-2009
Bernadette
Ik zit hier voor mij pc, ik wil iets schrijven maar......ik weet het niet meer. Jou dagboek maakt me woordeloos.
12:32 04-01-2009
Maria
Een prachtig en ontroerend dagboek!
23:35 24-11-2008
greta
Heel aangrijpend !! ...maar mooi verteld .
Verder proficiat met de mooie dingen die je maakt. Ik denk dat ge uw verdriet naar buiten laat zien met de prachtige kleuren die ge in uw werk legt ..Wat een mooi mens moet dat niet zijn die dit kan !!!
Berichten: 1 t/m 15 van de 44.
Aantal pagina's: 3
[1] 2 3Ouder